Οι συνεχιζόμενες ομοβροντίες δημοσιευμάτων ,δηλώσεων και ανακοινώσεων περί χρεοκοπίας τους τελευταίους μήνες καλύπτουν επικοινωνιακά ένα νέο σκηνικό που ξεπροβάλλει για την ελληνική κοινωνία της κρίσης.
Σταδιακά δημιουργούνται δύο στρατόπεδα που θα οδηγήσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε ένα πολιτικό διχασμό μεγάλης έντασης και διάρκειας που θα είναι ευτύχημα εφόσον δεν οδηγήσει σε μια κατάσταση όπως αυτή που ζουν οι Αιγύπτιοι.
Και τα δύο στρατόπεδα εμφορούνται από ατέλειωτο λαικισμό και βέβαια έχουν διαφορετικές επιδιώξεις και στόχους. Η πρακτική τους όμως μοιάζει τόσο κοινή που θυμίζουν τον διαχωρισμό δύο σταγόνων βροχής.
Το δεξιό στρατόπεδο εμπεριέχει τους κεφαλαιούχους που ως άλλοι γερμανοτσολιάδες στην κατοχή βλέπουν την περίοδο ως χρυσή ευκαιρία μηδενισμού κάθε δικαιώματος του εργαζομένου με στόχο την αύξηση του κέρδους και την ισχυροποίηση της θέσης τους.
Αδιαφορούν για κάθε μέτρο που ενισχύει την κοινωνική συνοχή προσβλέποντας στην εξαθλίωση που θα οδηγήσει τεράστιες μάζες στην υποταγή. Μαζί τους συμπαρατάσσονται ελεύθεροι επαγγελματίες που φαντασιώνονται ότι μπορούν να αλλάξουν κοινωνική θέση ή οι γνωστοί παρακοιμώμενοι που ελπίζουν πως με την ελεημοσύνη των αφεντικών θα ξεπεράσουν την κρίση χωρίς απώλειες.
Ακόμη βολεμένοι της παλιάς εποχής,αλλά και φοβισμένοι οικογενειάρχες που έχουν πεισθεί ότι η Ελλάδα μπορεί να "κινεζοποιηθεί". Ολοι αυτοί θέλουν μια βίαιη πτώση του βιοτικού επιπέδου του εργαζόμενου ώστε η ελληνική κοινωνία να επιστρέψει μαζικά σε παλαιότερες εποχές όπου οι λαικές οικογένειες ήταν ή εξαθλιωμένες αναζητώντας δουλειές μόνο για το ψωμί είτε αποδέχονταν το ρόλο του δουλοπάροικου σε ισχυρή οικονομικά οικογένεια. Τα αφεντικά.
Ο μύθος αυτού του στρατοπέδου μιλά για νόμιμους μισθούς 400-500 ευρώ με τον μέσο μισθό να μην ξεπερνά τα 1000 ευρώ και τον διευθυντικό τα 2000 ευρώ.
Την ίδια ώρα στο αριστερό στρατόπεδο στοιβάζονται οι δυνάμεις που επενδύουν στην υπονόμευση του κράτους και την δημιουργία ενός πολιτικού χάους. Εαν αποτύχει η προσπάθεια διάσωσης της χώρας, η ανεργία θα ξεπεράσει το 30%, χιλιάδες επιχειρήσεις θα κλείσουν και οι εξαθλιωμένοι άνεργοι θα είναι μια πρώτης τάξεων ύλη για μια ανατροπή του πολιτικού συστήματος. Ετσι έχουν ξεκινήσει τα κινήματα της ανομίας.Με προβολή της ατιμωρησίας των εκπροσώπων του πολιτικού συστήματος και επίκληση ενός άτυπου συμψηφισμού που επιλέγουν οι "ανυπάκουοι"
Γνωρίζουν βέβαια πως σε μια τόσο δύσκολη στιγμή για τους πολίτες οι φωνές μην πληρώνεις ηχούν ανακουφιστικά σε όσους έχουν προβλήματα. Και έχουν πολλοί..
Τι θα γίνει όμως εάν όλοι σταματήσουν να πληρώνουν και το κράτος οδηγηθεί σε χρεοκοπία. Το πλιάτσικο θα τελειώσει σε ελάχιστες ώρες και μετά θα ισχύσει ο νόμος του ισχυρότερου αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα όπως και η εξαθλίωση ( τι σύμπτωση και το δεξιό στρατόπεδο το ίδιο επιφυλάσσει για τον λαό) που θα επέλθει.
Ομως επειδή ο στόχος είναι μια μόνιμη κατάσταση τύπου χώρας λατινικής αμερικής εδώ μπαίνει και η ξαφνική ευαισθησία για τους μετανάστες. Εαν υπάρξει μια οριζόντια νομιμοποίηση εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόροι χωρίς πολιτική κουλτούρα και μόρφωση θα μπουν στο παιγνίδι της κάλπης και καποιοι πολιτικοί σχηματισμοί εκει επενδύουν την επιβίωση τους. Αδιαφορώντας ότι όλοι αυτοί θα φέρουν νέες γενιές μεταναστών που θα αναζητούν μια καλύτερη ζωή προκαλώντας αθελά τους τρομακτικές κοινωνικές επιπλοκές.
Αν λοιπόν τους επόμενους μήνες δεν αλλάξει το όχημα πορεία από όλα τα στρατόπεδα τότε σε λίγους μήνες ο πετροπόλεμος των Αιγυπτίων θα μοιάζει με τσακωμό μαθητών το σχολείο μπροστά σε αυτά που μπορεί να φέρει η άγνοια ,η αδιαφορία και η απελπισία στην Ελλάδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου