ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΥΠΑ
Το πρόβλημα της χώρας μας συνίσταται κυρίως στο γεγονός πως ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού και σχεδόν σύσσωμη η πολιτική και συνδικαλιστική ηγεσία (με εξαίρεση το ένα τρίτο των αρμόδιων υπουργών) συμπεριφέρεται σαν να πιστεύει πως ζει στην Ελβετία που δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα χρεοκοπίας και όχι σε μια χώρα που το 2009 είχε έλλειμμα το 15% του ΑΕΠ. Ήτοι, κάτι παραπάνω από 30 δισ. ευρώ και 300 δισ. χρέος.Τα 30 δισ. κρατικό έλλειμμα που πέρυσι έγιναν 17 και αν όλα πάνε καλά το 2015 θα πέσει κάτω από 3% του ΑΕΠ, σημαίνει πως θα πρέπει να μειωθούν ανάλογα οι μισθοί, οι συντάξεις και οι υπηρεσίες που προσφέρει στους πολίτες αυτής της χώρας το κράτος...
Για ένα κράτος που μαζεύει, δεν μαζεύει 50 δισ. ευρώ το χρόνο και οδεύει 70, ακόμη και 5 δισ. περικοπές δεν είναι εύκολη υπόθεση...
Το αρχικό έγκλημα βέβαια έγκειται στην κυβέρνηση που το 2009 επέτρεψε αποκρύπτοντας στοιχεία στο έλλειμμα να εκτροχιαστεί. Εύκολα χαρίζεις σε κάποιον μια θέση στο δημόσιο και κάποιες νόμιμες ή παράνομες αυξήσεις αλλά δύσκολα παίρνεις πίσω ένα μέρος από αυτές...
Αντί να υπάρξει μια συσπείρωση της πολιτικής ηγεσίας και της κοινωνίας στην προσπάθεια να συμμαζέψουμε τα ελλείμματα, να επιδιορθώσουμε το κράτος της διαφθοράς, της αργομισθίας και της μη προσφοράς υπηρεσιών στους πολίτες, κάθε διαφορετική κατηγορία πολιτών ανάλογα με τη θέση της, βλέπει τα πράγματα από τη σκοπιά των ιδιαίτερων μικροσυμφερόντων της.
Η κυβέρνηση όμως και η υπόλοιπη πολιτική ηγεσία δεν έχουν το δικαίωμα να λαϊκίζουν χαϊδεύοντας τα αυτιά της κάθε συντεχνίας για μικροκομματικούς και πελατειακούς λόγους, οφείλουν να υπερασπιστούν το συλλογικό συμφέρον της κοινωνίας με ό,τι συνεπάγεται αυτό... Αλλιώς οδηγούμαστε σε διάλυση...
Οι συγκοινωνίες
Οι απεργούντες συνδικαλιστές των συγκοινωνιών της πρωτεύουσας εκφράζουν την υποστήριξή τους στο κίνημα «δεν πληρώνω», καθώς εκτιμούν πως τα αιτήματά τους πηγάζουν από δίκαιη βάση...
Κάτι δηλαδή σαν να θέλουν και την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο αφού, ζητούν να μη μειωθούν οι μισθοί και τα προνόμια, αλλά να μη αυξηθούν και τα εισιτήρια. Προφανώς πιστεύουν πως του φορολογούμενου στην Ήπειρο του περισσεύουν να επιδοτήσει τις συγκοινωνίες της Αθήνας;
Όχι. Εθισμένοι από το λαϊκισμό των πολιτικών ταγών υιοθετούν κάθε αίτημα παρεμφερές ή ανταγωνιστικό στα πλαίσια μιας μηδενιστικής αντίληψης για το αύριο.
Όπερ, να καθαρίσω εγώ και ό,τι θέλει να γίνει...
Οι γιατροί του λαού...
Κανένας ιατρικός σύλλογος δεν έχει ακούσει τίποτα για γιατρούς στο pay roll εταιρειών φαρμάκων, ούτε για υπερσυνταγογραφήσεις εκατομμυρίων.
Αντιθέτως όλοι μαζί συμπαρίστανται στον αγώνα των συναδέλφων του ΙΚΑ να διατηρηθούν οι ουρές των 200 ατόμων και των ραντεβού μετά τρεις ή έξι μήνες...
Το γιατί, είναι προφανές. Ένα μεγάλο ποσοστό ασφαλισμένων στο ΙΚΑ δεν κάνει χρήση των υπηρεσιών του ιδρύματος για προφανείς λόγους... Έτσι μαζί με το βασιλικό ποτίζεται και η «γλάστρα» στο ιδιωτικό ιατρείο το απόγευμα...
Παλιά τακτική...
Η τακτική των συντεχνιών θυμίζει την τακτική όσων έχουν χτίσει βίλες σε οικισμό εκτός σχεδίου. Στην άκρη του οικισμού επιτρέπουν σε κάποιους άστεγους με μεγάλες οικογένειες να χτίσουν μερικές παράγκες. Όταν εμφανιστούν οι μπουλντόζες να γκρεμίσουν τα αυθαίρετα, πρέπει να ξεκινήσουν από τις παράγκες...
Μόλις φτάσουν εκεί οι μπουλντόζες, βρίσκουν τα κανάλια, μαζί με τους συνήθεις περιοδεύοντες βουλευτές μαϊντανούς κάθε διεκδίκησης. Μπροστά από τις παράγκες έχουν παραχθεί μανάδες και τα παιδιά και αναμαλλιασμένες κλαίνε, καταριούνται και ζητάνε βοήθεια.
Ποιος δεν λυγίζει μπροστά στο ξεσπίτωμα μιας φτωχής οικογένειας;... Οι εργολάβοι και βιλάρχες στα μετόπισθεν τρίβουν τα χέρια τους...
Παρόμοιο είναι το σκηνικό που χρησιμοποιούν όλες οι συντεχνίες...
Οι αγρότες
Ίσως είναι το χαρακτηριστικότερο δείγμα της νοοτροπίας του οικονομικού μοντέλου που μας οδήγησε στη χρεοκοπία. Τώρα που τελειώνουν οι επιδοτήσεις η πλειοψηφία μένει χωρίς εισόδημα. Όχι όμως και πολλοί από τους προύχοντες αγροτοσυνδικαλιστές ορισμένοι από τους οποίους έχουν βολευτεί και χρησιμοποιούν τους πληβείους για πολιορκητικό κριό...
Κάθε Χειμώνα ο πολιορκητικός κριός κλείνει τις εθνικές οδούς και τα σύνορα και διεκδικεί τα δίκαια αιτήματά του.
Από κοντά και οι πολιτικοί μαϊντανοί του λαϊκισμού να πλειοδοτήσουν.
Μετά από πολλά χρόνια, το αυτονόητο του υπουργείου δημοσίας τάξεως να προνοήσει να εφαρμόσει τους νόμους της ελληνικής δημοκρατίας και να μείνουν οι δρόμοι και τα σύνορα ανοιχτά, στιγματίστηκε σαν πράξη που θυμίζει της επάρατο επταετία της Χούντας.
Η εκπρόσωπος της αξιωματικής αντιπολίτευσης του κόμματος των νοικοκυραίων, που έχει συστήσει μέτωπο με την αριστερά που περνά το «γεροντοέρωτα» της παρισινής ανυπακοής του ‘68, μάλιστα ζήτησε την παραίτηση του υπουργού δημοσίας τάξεως γιατί δεν επέτρεψε στους συνδικαλιστές της παράταξής του να κλείσουν τα σύνορα...
Μου φαίνεται πως έχουμε χάσει το «νήμα» της κοινής λογικής...
Οι πολιτικοί και οι συντεχνίες αυτής της χώρας συμπεριφέρονται σαν έχουν να κάνουν με το κράτος της Ελβετίας που του χρωστάνε και δεν χρωστάει. Η Ελλάδα όμως είναι χρεοκοπημένη και αν δεν το καταλάβουμε νωρίς θα καταρρεύσει και θα μας συμπαρασύρει όλους στο χάος...
Ο μόνος λόγος αισιοδοξίας είναι η αυστηρότητα της τρόικα στην εφαρμογή της αναδόμησης. Είναι αρκετή όμως;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου