Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

 ΤΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗ ΓΙΑΝΝΙΣΗ
Γεννήθηκα, όπως σχεδόν οι περισσότεροι συνομήλικοί μου, σε μια κοινωνία με χαμηλό σχετικά βιοτικό επίπεδο, που ακόμη προσπαθούσε να επουλώσει τα βαθειά τραύματα της κατοχής, του εμφυλίου, της μετανάστευσης. Ήταν μια εποχή όπου η αίσθηση της κατάστασης πολιορκίας ήταν πανταχού παρούσα.
Το θυμάμαι σαν όνειρο, αλλά οι φόβοι των ενήλικων της εποχής που ήμουν παιδί, ήταν βαθείς και – όπως συνειδητοποίησα αργότερα μεγαλώνοντας- όχι αδικαιολόγητοι.
Και είχαν κάθε λόγο να είναι έτσι.