Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

ΕΦΤΙΑΞΕ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ ΧΩΡΙΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ




Μια πρωτότυπη πατέντα από έναν άνθρωπο που δεν διέθετε καμία γνώση παρά μόνο φωτογραφική μνήμη..

ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΕΝΕΣΛΗ
Εδώ και 30 χρόνια διατηρεί μια σχολή οδηγών στα Ιωάννινα, αλλά το μεράκι του και η έμφυτη κλίση του έχει να κάνει με το τεχνικό κομμάτι, αφού αρέσκεται να μαστορεύει , να διορθώνει και να συναρμολογεί διάφορα ηλεκτρονικά αντικείμενα, όπως είναι τα ρολόγια, οι οικιακές συσκευές, τηλεοράσεις και πολλά άλλα.
Καθετί που χαλάει ή χρειάζεται την οποιαδήποτε επιδιόρθωση δελεάζει τον κ. Παναγιώτη Μπάκα που αν και το επάγγελμά του δεν έχει καμία σχέση με το χόμπι του, εκείνος αντλεί χαρά από αυτό.

Παντρεμένος με 2 παιδιά σήμερα, θυμάται τον εαυτό του σε πολύ μικρή ηλικία, να κάθεται  στην φύση και να χαζεύει τα ελικόπτερα και τον τρόπο με τον οποίο κινούνταν στον ουρανό. Αυτές οι ξένοιαστες στιγμές και η παρατηρητικότητά του, στάθηκαν και αφορμή για να φτιάξει μόνος του χωρίς καμία βοήθεια και γνώση το δικό του αυτοσχέδιο ελικόπτερο.
«Θυμάμαι ζούσα με τους γονείς μου σε ένα απομονωμένο χωριό όταν, στην ηλικία του Δημοτικού, άρχισα να χαζεύω τον άνεμο, τα πουλιά και να παρατηρώ τα ελικόπτερα. Τότε ήταν που κάτι μέσα μου έκανε το «κλικ» και μου μπήκε η ιδέα να κατασκευάσω το δικό μου ελικόπτερο». Διαθέτοντας μόνο φωτογραφική μνήμη και μη έχοντας ιδέα από μηχανολογικά θέματα, το θεώρησε σαν πρόκληση και μετά από πολλά χρόνια, ήταν που πήρε την απόφαση να το κατασκευάσει.
«Όλα ξεκίνησαν πριν 20 χρόνια, η επίσκεψή μου σε μια αερολέσχη στάθηκε καταλυτικός παράγοντας και μη έχοντας ούτε δίπλωμα για να πετάξω, ξεκίνησα να εργάζομαι πάνω στην δημιουργία του! Δεν είπα τίποτα σε κανέναν, ούτε στην γυναίκα μου». Ο καημός του και η ζήλεια του ήταν και το κίνητρό του μιας και δεν μπορούσε να δεχτεί το γεγονός ότι κάποιος το κατασκεύασε πριν από αυτόν, επειδή όπως λέει ο ίδιος, όταν το ανακάλυψε ήταν πολύ μικρός. Ώσπου μετά από 2 με 3 χρόνια εντατικής εργασίας, καταφέρνει να εφεύρει το δικό του στυλ ελικοπτέρου και όχι να αντιγράψει το ήδη υπάρχον. Ούτως η άλλως, δεν θα μπορούσε και να ήθελε, καθώς είχε μηδέν γνώσεις πάνω στην κατασκευή του. «Παρόλο που στα 3 χρόνια δεν το είχα τελειοποιήσει και ήταν μόνο σίδερα, κατάφερα μετά από τις πρώτες επεισοδιακές πτήσεις να το κάνω να πετάξει.. κάθε φορά μάλιστα ενημέρωνα το χωριό και η αστυνομία λάμβανε τα μέτρα της και κρατούσε τον κόσμο μακριά».
Παρά τις αρχικές αντιρρήσεις της γυναίκας του που φοβόταν για την ζωή του, ο κ. Μπάκας κατάφερε με το δημιούργημά του να αποτελέσει θέμα εργασίας για το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο αλλά και να προκαλέσει και το ενδιαφέρον των Ιταλών. «Η χαρά μου και η ικανοποίησή μου όταν πρωτοπέταξα δεν περιγράφεται! Κατάφερα να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα.. Ήρθαν από σχολεία, από Ανώτατες σχολές για να το δουν και να το μελετήσουν και μάλιστα όταν το είδαν από την Ιταλία, μιας και η χάρη μου έφτασε μέχρι εκεί, με κάλεσαν γιατί ήθελαν να δουν την ιδέα. Χαρακτηριστικά μου είπαν, “Μη δώσεις έτοιμο φαγητό σε άλλους, θα σε χρειαστούμε εμείς..”Δεν μπορούσα να το πιστέψω όλο αυτό».
Με το πρώτο ελικόπτερο να του ανοίγει τον δρόμο για νέα μονοπάτια, ο ιδιοκτήτης σχολής οδηγών, κατάφερε να πάρει το απαιτούμενο δίπλωμα και να επιδοθεί στην κατασκευή του δεύτερου ελικοπτέρου, μιας και το πρώτο αποτέλεσε εφαλτήριο για τη δημιουργία του επόμενου, βασιζόμενο σε μία δική του πατέντα που ευελπιστεί να μπορέσει κάποια στιγμή να βγάλει στην αγορά. «Πριν 2 χρόνια ξεκίνησα με την βοήθεια του γιού μου να φτιάχνω το δεύτερο ελικόπτερο, «παντρεύοντας» ιδέες από διάφορα άλλα, με απώτερο σκοπό να καινοτομήσω παρουσιάζοντας το δικό μου, το οποίο στόχος μου είναι να μη μοιάζει με κανένα άλλο στον κόσμο». Με τον ίδιο να κάνει αιματηρές οικονομίες και στον ελάχιστο χρόνο που έχει να προσπαθεί να ψάχνει στο διαδίκτυο για τα καλύτερα υλικά και εξαρτήματα, έχει ήδη καταφέρει να φτιάξει ένα ελικόπτερο 13,5 μέτρων, δηλαδή μεγαλύτερο από ένα λεωφορείο και βάρους ενός τόνου. «Ο απώτερος σκοπός μου είναι ο σκελετός, ή αλλιώς τα τεχνικά μέρη του, να μείνουν σαν πατέντα και μαζί με αυτά να αφήσω και το όνομά μου.. Με την βοήθεια του γιού μου που είναι μηχανολόγος τεχνίτης, βρίσκω υλικά σωστά και όχι του εμπορίου γιατί υπάρχει επικινδυνότητα και με πολύ διάβασμα προσπαθώ να το ολοκληρώσω. Βέβαια με τις αυξημένες επαγγελματικές μου υποχρεώσεις έχω καθυστερήσει λίγο αλλά θα το επισπεύσω».
Η αγάπη του για τα ελικόπτερα είναι αναμφισβήτητη και όπως όλα δείχνουν ένα όνειρο που για πολλούς θα φάνταζε άπιαστο έχει καταφέρει στην συγκεκριμένη περίπτωση να πάρει σάρκα και οστά.  Όπως ο ίδιος υποστηρίζει, αν το δοκίμαζε όλο αυτό το εγχείρημα στην ηλικία που βρίσκεται τώρα το πιο πιθανό είναι πως δεν θα το τολμούσε από φόβο και μόνο, μιας και η άγνοια κινδύνου που είχε την πρώτη φορά που το επιχείρησε καθότι ήταν μικρός, τον βοήθησε να το τολμήσει και να το επιτύχει όπως φάνηκε.. Στόχος του μέχρι το Πάσχα να έχουν ολοκληρωθεί οι πρώτες δοκιμές ώστε μέσα σε ένα χρόνο το ελικόπτερο μα μπορεί να μεταφέρει τους εκάστοτε επιβάτες του όπου εκείνοι επιλέξουν.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου