ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ;

Μπορεί οι επόμενες 100 ημέρες να είναι εξαιρετικά κρίσιμες για το μέλλον της χώρας αλλά για μια μερίδα συνδικαλιστών τίποτε δεν έχει αλλάξει συνεχίζουν και πορεύονται με τις τακτικές και τη νοοτροπία που έφτασαν την χώρα στο χείλος του γκρεμού.

Η λήξη των συμβάσεων εκατοντάδων εργαζομένων στη χωματερή και στους δήμους έδωσε τη δυνατότητα σε μια ομάδα συνδικαλιστών  να καταδικάσει Αθήνα και Πειραιά σε αργό θάνατο πνιγμού με σκουπίδια.

Η ΚΡΙΣΗ ΕΣΠΑΣΕ ΤΗ ΦΟΥΣΚΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

Tου Παντελη Μπουκαλα

Τώρα λοιπόν όλοι σπεύδουν να συμφωνήσουν για τη «φούσκα του Τύπου», χάρτινου και γυάλινου. Τα σημάδια όμως ήταν πολλά και καθαρά από παλιά, απλώς δεν αξιολογήθηκαν έγκαιρα. Μπορεί να φταίει και το γεγονός ότι η φούσκα του Τύπου ήταν μία μόνο από τις πολλές μικρές φούσκες που υπήρχαν μέσα στην τεράστια φούσκα με το όνομα Ελλάδα, την ισχυρή Ελλάδα εννοείται, αυτή που «εκσυγχρονίστηκε», ύστερα «επανιδρύθηκε» και τώρα «αναμορφώνετα» με τις πέδες του ΔΝΤ.

ΝΕΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΧΡΗΜΑΤΙΣΜΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ

Έκθετος είναι ο Τάσος Μαντέλης, μετά τη διασταύρωση των οικογενειακών του καταθέσεων με τις δηλώσεις πόθεν έσχες που κατέθετε – ως πολιτικό πρόσωπο – στη Βουλή την περίοδο 1985 -2006.

Μετά από έρευνα των ορκωτών λογιστών προέκυψαν διαφορές, οι οποίες και καταγράφονται στο πόρισμα που κατέθεσαν στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, που ερευνά το σκάνδαλο της Siemens.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ

'Ολα στη ζωή έχουν αρχή και τέλος.

Την τελευταία δεκαετία η προκλητική  αδιαφορία μια μεγάλης ομάδας δημοσιογράφων για το συνδικαλιστικό τους σωματείο έφερε στο προσκήνιο μια "κλίκα" επαγγελματιών συνδικαλιστών που χρησιμοποίησαν την ιστορική ένωση είτε για την προσωπική τους προβολή είτε για δημόσιες σχέσεις και ρουσφέτια κυρίως με την προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου τύπου.

Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΑ ΜΜΕ,Η ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ ΤΩΝ ΕΚΔΟΤΩΝ ΚΑΙ Η ΛΙΤΣΑ ΓΙΑΓΚΟΥΣΗ

Και ένα τελευταίο. Δεν πα' να κινητοποιήσουμε την ΕΣΗΕΑ, την ΕΠΤΗΕΑ και την ΕΠΙΠΤΗΕΑ. Δεν πα' να βγούμε στον δρόμο φωνάζοντας «αζαντάουα» και απειλώντας ότι θα κρατήσουμε την αναπνοή μας μέχρι να γίνουμε μπλε και να πεθάνουμε, ό,τι και να κάνουμε οι συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν μπορούν να πιάσουν κανέναν εκδότη από τον λαιμό για να βγάζει εφημερίδα.