Ο ΞΑΦΝΙΚΟΣ "ΘΑΝΑΤΟΣ" ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΚΗΝΙΚΟΥ

Mπορεί το πρόγραμμα της εσωτερικής υποτίμησης να μην έχει εως τώρα τα αναμενόμενα αποτελέσματα καθώς πλην των μισθών και των ειδών ένδυσης των οποίων οι τιμές μειώνονται όλα τα άλλα προιόντα αυξάνονται.Εφτασε όμως η ώρα που το πολιτικό σύστημα αντιμετωπίζει τις πρώτες σημαντικές δυσκολίες καθώς οι νέες περικοπές οδηγούν σε έκπτωση την μεσαία τάξη των δυναμικών στρωμάτων.

Τον Μάρτιο τα μέτρα για το ιστορικό κέντρο

Εντός του πρώτου δεκαπενθημέρου του Μαρτίου θα ανακοινωθούν, δια στόματος του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, συγκεκριμένες κυβερνητικές πρωτοβουλίες για το ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Αυτό, σύμφωνα με πληροφορίες αποφασίστηκε στη διάρκεια πολύωρης σύσκεψης υπό τον κ. Παπανδρέου που πραγματοποιήθηκε στη Βουλή για τα ζητήματα που απασχολούν το κέντρο της πρωτεύουσας

ΑΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΛΑΙΚΙΣΜΟΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΟ ΧΑΟΣ

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΥΠΑ 

Το πρόβλημα της χώρας μας συνίσταται κυρίως στο γεγονός πως ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού και σχεδόν σύσσωμη η πολιτική και συνδικαλιστική ηγεσία (με εξαίρεση το ένα τρίτο των αρμόδιων υπουργών) συμπεριφέρεται σαν να πιστεύει πως ζει στην Ελβετία που δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα χρεοκοπίας  και όχι σε μια χώρα που το 2009 είχε έλλειμμα το 15% του ΑΕΠ. Ήτοι, κάτι παραπάνω από 30 δισ. ευρώ και 300 δισ. χρέος.

ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

Δεν θα υπάρξουν περαιτέρω μειώσεις μισθών και συντάξεων στο δημόσιο, ούτε περαιτέρω αυξήσεις φόρων, διαβεβαίωσε σήμερα η υπουργός Εργασίας Λ. Κατσέλη, υπογραμμίζοντας παράλληλα την ανάγκη μεγαλύτερης ευελιξίας και προσαρμογής των εργασιακών σχέσεων.

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ-ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ

Δεν πληρώνω! Δεν πληρώνω τους φόρους μου. Δεν με ενδιαφέρει που θα στείλεις το παιδί σου σχολείο, σε τι σχολείο θα το στείλεις,  επειδή εγώ  στέλνω το δικό μου σε ιδιωτικό. Δεν με ενδιαφέρει σε ποιο νοσοκομείο θα πας, επειδή εγώ θα πάω σε ιδιωτικό. Δεν με ενδιαφέρει αν πέσει πυρηνική βόμβα και σε σκοτώσει σε αυτή τη χώρα, επειδή εγώ δεν θα είμαι εδώ. 

ANOMIA KAI MEΣΑΙΑ ΤΑΞΗ

Του Aλεξη Παπαχελα Η χώρα περνάει μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδο. Κινδυνεύει όμως συνέχεια να μπει στον δρόμο της καταστροφής. Είναι άλλο πράγμα η διαμαρτυρία και εντελώς διαφορετικό η βία, ο χουλιγκανισμός και η απόλυτη κατάλυση του νόμου και της δημοκρατίας. Δεν είναι δυνατόν κάποιοι να κλείνουν τα σύνορα της χώρας επί ώρες και να μην τιμωρούνται. Δεν γίνεται κάποιοι να χτυπάνε με δολοφονική μανία έναν πολιτικό, να αποτυπώνονται τα πρόσωπά τους στις κάμερες, και κανείς να μην τιμωρείται.

H ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΠΑΤΑΛΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ - ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ

Οι πολίτες σφίγγουν το ζωνάρι αλλά η κυβέρνηση δεν δίνει λογαριασμό και δεν πιάνει τους φοροφυγάδες. Θα μπορούσε να είναι η κριτική που εκφράζεται από την αντιπολίτευση ή ένα συνδικάτο αλλά πρόκειται για τη βασική ένσταση της Τρόικας που ολοκληρώνει την Παρασκευή το νέο 4ετές τελικά (έως το 2015) "κουστούμι" των μέτρων που θα μειώσουν το έλλειμμα.

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΑ ΔΑΝΕΙΑ

Της Νένης Μαλλιάρα
Σε αναπροσαρμογή της τιμολογιακής τους πολιτικής στο σκέλος των στεγαστικών δανείων αναμένεται να προχωρήσουν μέσα στις επόμενες ημέρες οι τράπεζες, αυξάνοντας τα κυμαινόμενα επιτόκια των νέων στεγαστικών δανείων.

ΜΕΙΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ ΕΩΣ 50%

Μείωση που μπορεί να υπερβαίνει το 50%, στα διόδια των υπό κατασκευή τμημάτων των αυτοκινητόδρομων παραχώρησης, προανήγγειλε ο υφυπουργός Υποδομών, Γιάννης Μαγκριώτης.

Η επανάσταση του τζάμπα

Και ξάφνου, μέσα στο μπάχαλο μιας κοινωνίας σε κρίση, ο τζαμπατζής επιβάτης κι ο έμπορος που δεν δίνει απόδειξη απέκτησαν τη θεωρητική τους νομιμοποίηση: ασκούν, λέει, το δικαίωμα της ανυπακοής. Πράγματι, είναι κεκτημένο του πολιτικού μας πολιτισμού το δικαίωμα του πολίτη να ανθίσταται στην εξουσία – εάν αυτή καταλύει το Σύνταγμα, τις δημοκρατικές ελευθερίες, τα δικαιώματα.

ΔΙΟΔΙΑ, ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΑ ...ΑΛΟΓΑ

Του Πασχου Mανδραβελη
Το καλοκαίρι του 2002, συνιστώσες της Αριστεράς επιχείρησαν να πείσουν την ελληνική κοινωνία ότι οι κουμπουροφόροι της «17 Νοέμβρη» δεν διέπρατταν απλές δολοφονίες, αλλά έκαναν «πολιτικά εγκλήματα». Οταν μάλιστα συνελήφθησαν, δεν τους χαρακτήρισαν «κατηγορούμενους για δολοφονίες» αλλά «πολιτικούς κρατούμενους». Το γνωστό, μάλιστα, «Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα» επιμένει μέχρι και σήμερα ότι τα παιδιά με τα κουμπούρια και τα μπαζούκας απλώς έκαναν κάτι σαν πολιτική εκστρατεία, με λίγο θόρυβο παραπάνω του κανονικού.