ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ Η ...ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ

ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Οι πολιτικές ηγεσίες που κατηγορούν την κυβέρνηση για την υπογραφή του μνημονίου ή προτείνουν άλλες λύσεις, π.χ. πτώχευση ή προσφυγή σε τρίτες χώρες, όπως η Κίνα ή το Κατάρ, για δανεισμό, προσποιούνται ότι δεν καταλαβαίνουν τι έχει συμβεί. Διότι αν δεν καταλαβαίνουν, τότε είναι επικίνδυνες.

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η χώρα διάλεξε «παρέα». Διάλεξε συμμάχους. Διάλεξε την Ευρωπαϊκή Ενωση όχι μόνο ως οικονομικό εταίρο, αλλά και ως πολιτικό, στρατιωτικό και πολιτιστικό σύμμαχο. Μπορεί να αποφασίσαμε να μπούμε στην ΕΟΚ και να συμμετάσχουμε στην ΟΝΕ πριν από πολλά χρόνια, αλλά στην πραγματικότητα τώρα υλοποιούμε αυτή την επιλογή μας. Τώρα διαλέγουμε πραγματικά την Ευρώπη, όταν ετέθη το ζήτημα αν θα μείνουμε και θα παλέψουμε με τους όρους της και με τις υποχρεώσεις που μας επιβάλει ή αν θα τραβήξουμε έναν άλλο δρόμο πτωχεύοντας και προσφεύγοντας για δάνεια σε άλλες τρίτες χώρες. Φυσικά δεν ήταν καθόλου βέβαιο, ούτε τότε ούτε τώρα, ότι αυτές οι άλλες χώρες θα μας στήριζαν αν δεν ήμαστε μέσα στην ΟΝΕ. Αλλά και πέραν των δανείων που θα μας έδιναν, ποια άλλη συνεισφορά θα είχαν στη χώρα μας; Καμία.

Η Ελλάδα σήμερα διαλέγει τη Δύση. Εως σήμερα ήμασταν μια ιδιόμορφη χώρα, η οποία κατ΄ όνομα ήταν δυτική, αλλά στην ουσία είχε δικό της μπαϊράκι. Πατούσε με το ένα πόδι την Ανατολή, αλληθώριζε προς τη Ρωσία, στηριζόταν στην Αμερική, έπαιζε με τους Αραβες. Τώρα αυτά τελείωσαν. Η Ελλάδα διάλεξε την Ευρώπη και προσαρμόζεται στις απαιτήσεις της. Τώρα περνάει μεταρρυθμίσεις τις οποίες η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει ζητήσει από τα κράτη-μέλη της εδώ και δεκαετίες και τις οποίες εμείς αποφεύγαμε. Ωσπου φτάσαμε στο ως εδώ και μη παρέκει και αναγκαζόμαστε τώρα να κάνουμε μέσα σε μία τριετία όλα όσα οι άλλοι έκαναν σε δεκαετίες. Γι΄ αυτό και είναι τόσο επώδυνες οι μεταρρυθμίσεις. 

Αλλά υπάρχουν και ανταλλάγματα, εκτός από τα αμιγώς οικονομικά, όπως π.χ. η φύλαξη των συνόρων μας από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις της FΟRΕΧ, που ξεκίνησε από τα νησιά και τώρα θα φυλάει και τα σύνορα του Εβρου. Και πολλά άλλα, που ας ελπίσουμε ότι θα είναι αχρείαστα. Αν αυτά ο κ. Σαμαράς προσποιείται ότι δεν τα καταλαβαίνει ή ο κ. Αλαβάνος δεν τα θεωρεί σημαντικά ή η κυρία Παπαρήγα δεν τα θέλει, αυτό είναι άλλο ζήτημα. Το θέμα όμως είναι ότι αυτή είναι η επιλογή της ευρωπαϊκής στήριξης και του μνημονίου, και δεν είναι απλώς ένα λογιστικό ζήτημα που θα μπορούσε να έχει λυθεί και με άλλους τρόπους.

ΑΠΟ ΤΟ REPORTER.GR