Ο ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗΣ

ΤΣΟΥΝΑΜΙ ΦΟΡΩΝ ΚΑΙ  ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Από την εποχή του πρώτου μνημονίου επί υπουργίας  Γιώργου Παπακωνσταντίνου οι υπουργοί οικονομικών ακολουθούν την ίδια τακτική. Αναλαμβάνοντας τα καθήκοντα τους διαρρέουν ότι είναι αναγκαία μια διαφορετική φορολογική αντίληψη με σημαντικές διαρθρωτικές αλλαγές καθώς μισθωτοί και συνταξιούχοι έχουν προ πολλού ξεπεράσει την φοροδοτική τους ικανότητα.

Λίγους μήνες μετά και πολλές συσκέψεις, περιχαρείς ανακοινώνουν  νέα μέτρα που ο λογαριασμός  αφορά κατά κύριο λόγο μισθωτούς και συνταξιούχους. Η κατάσταση αυτή καθώς τα εισοδήματα πέφτουν χωρίς αλεξίπτωτο  παίρνει την μορφή φαρσοκωμωδίας με τα αρμόδια κλιμάκια του υπουργείου μέσω διάφορων φορομπηκτικών τεχνασμάτων να αυξάνουν σημαντικά την ετήσια φορολογική επιβάρυνση των νοικοκυριών αλλά επικοινωνιακά βαφτίζοντας το κρέας- ψάρι να το παρουσιάζουν ως περιορισμό των φόρων.

Αποτέλεσμα είναι η διαρκώς εντεινόμενη κοινωνική οργή αλλά και να βρίσκει πρόσφορο έδαφος ο λαικισμός πολιτικών σχημάτων τύπου «δεν πληρώνω». Οι πληροφορίες που έρχονται από το οικονομικό επιτελείο σχετικά με τα  φορολογικά τείνουν να μεταβληθούν σε πρωτοφανή  και μόνιμη τιμωρία για όσους έκαναν το λάθος να ζουν στην Ελλάδα. Όμως το πάρτυ τελειώνει και πρέπει να το αντιληφθούν πριν είναι  αργά. Ηδη το 25% των φορολογουμένων καθυστερεί ή δεν πληρώνει τους αναλογούντες φόρους. Με τα νέα μέτρα εισόδημα άνω των 2300 ευρώ το μήνα θα φορολογείται με συντελεστή 45% πλέον της  έκτακτης εισφοράς (!!!). Εάν το ποσοστό που δεν πληρώνει λόγω ανέχειας αυξηθεί τότε και ο κίνδυνος στάσης πληρωμών θα μεγιστοποιηθεί αλλά και το κράτος σύντομα θα κληθεί να αποφασίσει ένα αναγκαστικό  κούρεμα στις απαιτήσεις του που θα οδηγήσει σε νέες περιπέτειες στην οικονομία.

 Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του προυπολογισμού το 25% του ΑΕΠ θα επιστρέφει στο κρατικό ταμείο με τον έναν ή το άλλο τρόπο. Όλα έχουν ένα όριο και προφανώς υπερφορολόγηση μάλλον δεν είναι και η πιο αποδοτική τακτική.