Toν μπαμπούλα του μνημονίου χρησιμοποιούν κατά κόρον οι υπουργοί σε μια προσπάθεια και να επιβάλλουν τα μέτρα με το μικρότερο δυνατό πολιτικό κόστος αλλά και να κερδίσουν πόντους σε προσωπικές επιδιώξεις που ίσως τελικά να κοστίσουν αρκετά.Για το ασφαλιστικό το μνημόνιο προβλέπει πριν αλλάξει η νομοθεσία ακριβή στοιχεία και αναλογιστικές μελέτες που βεβαίως δεν υπάρχουν και άρα η εμπειρική νομοθέτηση συνεχίζεται.
Το γιατί έχει δύο απαντήσεις: Την τρομακτική ανάγκη περικοπής της κρατικής χρηματοδότησης, αλλά και η προσωπική ανάγκη( που το βλέπει ως ευκαιρία) να χρεωθεί ο Ανδρέας Λοβέρδος την μετατροπή των συντάξεων σε επιδόματα γεγονός που θα δώσει σημαντικές δημοσιονομικές ανάσες στο υπουργείο οικονομικών και στον ίδιο το παράσημο ότι έλυσε το γόρδιο δεσμό του ασφαλιστικού.
Αλλά και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου χρεώνεται αντίστοιχες τακτικές όπως και το γεγονός ότι η επικοινωνία επικρατεί κατά κράτος της ουσίας.. Δεν είναι τυχαίο ότι και μέσα στο υπουργικό συμβούλιο τα μαχαίρια δίνουν και παίρνουν ενώ η δημοτικότητα τους στα μεσαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ συναγωνίζεται την δημοφιλία του Σωκράτη Ξυνίδη..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου