ΠΡΟΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΔΙΧΑΣΜΟ

Ολοταχώς στα βήματα της Αργεντινής οδεύει η Ελλάδα μετά την εφαρμογή των μέτρων που όπως όλα δείχνουν οδηγούν σε κοινωνικό διχασμό.
Παρά την προσπάθεια των αρμόδιων υπουργών να δείξουν ότι δυσκολεύουν  τα πράγματα για τους φοροδιαφεύγοντες  όλα δείχνουν ότι και πάλι επικεντρώνονται σε επικοινωνιακού χαραχτήρα παρεμβάσεις λόγω των επερχόμενων φορολογικών δηλώσεων. Μάλιστα μετά τους γιατρούς στην τσιμπίδα πιάστηκαν και εδώ (!!!) οι μισθωτοί.
Απόδειξη ότι είτε λείπει η πολιτική βούληση είτε οι δομές θέλουν αρκετό καιρό να αποδώσουν.

Εως τότε οι πολυεθνικοί γίγαντες προχωρούν σε συμβολικές μειώσεις όταν η μέση περικοπή μισθού στο δημόσιο ξεπέρασε το 20% ενώ στον ιδιωτικό τομέα οι πιέσεις είναι αφόρητες  και σε όλους η κατάσταση έχει επιδεινωθεί είτε με περικοπές αμοιβών είτε με επέκταση του ωραρίου. Την ίδια ώρα οι απώλειες όλων των εργασιακών δικαιωμάτων για αυτή την ομάδα (ασφαλιστικό,εργασιακές σχέσεις,κοινωνικές παροχές, αύξηση φορολογίας ) είναι σαρωτικές.
Από την πλευρά  των μικρομεσαίων εμπόρων παρότι αισθάνονται το τσουνάμι που έρχεται αρνούνται πεισματικά την μείωση των κερδών είτε με το πρόσχημα των κρατικών αυξήσεων είτε εκτιμώντας ότι με αυτό τον τρόπο θα έχουν μικρότερο πλήγμα από την κρίση που θα φορτωθεί όλη σε μισθωτούς και συνταξιούχους. Στα ακίνητα παρά τα όσα λένε οι επιχειρηματίες της οικοδομής οι τιμές παραμένουν σταθερές και μειώσεις γίνονται μόνο σε "σκασμένα" παλιά ακίνητα που είχαν υπερβολικές τιμές. Ο κίνδυνος εκτεταμένου ξεφουσκώματος μοιάζει πολύ πιθανός σε μια αγορά που όπως λέει και η διαφήμιση δεν υπάρχει !!
Η κυβέρνηση από την πλευρά της νιώθει ότι χάνει το στοίχημα  τόσο με τις μεγάλες αλυσίδες όσο και με τις αυξήσεις στο κόστος ζωής. Αποτέλεσμα που θα φέρει απώλειες και στα έσοδα προκαλώντας νέα μέτρα που κατά κύριο λόγο θα χτυπούν τους μισθωτούς.
Συνεπώς είτε οι εργαζόμενοι των 700 -1100 ευρώ είτε οι υπάλληλοι των 1500- 3000 ευρώ εξωθούνται στους δρόμους καθώς σταδιακά βλέπουν ότι χάνονται τα πάντα και εξαθλιώνεται η ζωή τους. Οταν φτάσουν στο σημείο (και είμαστε πλέον πολύ κοντά) να νιώθουν ότι δεν έχουν τίποτε να χάσουν τότε το παιγνίδι για την Ελληνική οικονομία θα χαθεί οριστικά και βέβαια και για τις κοινωνικές ομάδες που  από την  ασφάλεια τους θεωρούν ότι η κρίση  είναι μια υπόθεση που δεν τους αφορά.. Ας δουν λίγο το παράδειγμα της Αργεντινής και ας προετοιμάζονται..
Δείτε για παράδειγμα το ασφαλιστικό ποιος από τη νέα γενιά των εργαζομένων θα έχει καταβαλλόμενο μισθό πάνω από 3000 ευρώ σε όλο τον εργασιακό του βίο (και 40 χρόνια δουλειάς) ώστε αν όλα πάνε  καλά να έχει μια αξιοπρεπή σύνταξη των 1600-1800 ευρώ;
Αρα η πολιτική ηγεσία παρά την οργή εμμένει σε πολιτικάντικες λύσεις εις βάρος των ασφαλισμένων παρά να πει την αλήθεια και να αποφασίσει μέτρα επίπονα μεν αλλά που θα λύσουν οριστικά το πρόβλημα. Διαφορετικά οι μηχανές των ελικοπτέρων πρέπει ήδη να ζεσταίνονται...