Προκειμένου να φέρει τα δημοσιονομικά μεγέθη σε ενα λογαριασμό και καθώς διαπιστώνει οτι τα έσοδα δεν πάνε όπως τα περίμενε, η κυβέρνηση έχει σταματήσει όλες τις πληρωμές προς προμηθευτές και περιορίζεται στην πληρωμή των συντάξεων των μισθών και των τόκων των ομολόγων που διαθέτουν οι ξένοι δανειστές.
Το ερώτημα είναι τι αξία θα έχουν αυτά τα ομόλογα σε δυο ή τρία χρόνια, αν το ελληνικό κράτος έχει πτωχεύσει και αν έχουμε περάσει στη δραχμή. Ενα ακόμη ερώτημα είναι πώς θα κινηθεί η οικονομία με χαρτιά, αν δεν υπάρχει μετρητό.
Η κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει στους φαρμακοβιομηχάνους άτοκα ομόλογα διετούς, τριετούς και τετραετούς διάρκειας έναντι του χρέους της ύψους 5,2 δισ. ευρώ που έχει συσσωρευθεί επί χρόνια. Το κάνει αυτό διότι δεν έχει να τους δώσει μετρητά. Τι θα τα κάνουν αυτά τα ομόλογα οι φαρμακοβιομήχανοι; Ουσιαστικά τους είναι άχρηστα. Θεωρητικά- σε εποχές φυσιολογικές- οι φαρμακοβιομήχανοι θα μπορούσαν να δώσουν τα ομόλογα στις τράπεζες και να πάρουν σε μετρητά ένα μεγάλο μέρος του συνολικού ποσού. Ωστόσο οι τραπεζίτες δεν έχουν διάθεση για μια τέτοια συναλλαγή. Οι τραπεζίτες έχουν δύο προβλήματα. Πρώτον, θεωρούν ότι οι πιθανότητες της χώρας να πτωχεύσει δεν έχουν εξαλειφθεί, συνεπώς έχουν τον κίνδυνο να μείνουν με τα άχρηστα ή υποτιμημένα χαρτιά στο χέρι και, δεύτερον, ακόμη και αν δέχονταν να προεξοφλήσουν τα ομόλογα, δεν έχουν το ρευστό για να το δώσουν στους φαρμακοβιομηχάνους.
Ουσιαστικά το Δημόσιο έχει πάψει να πληρώνει τις υποχρεώσεις στους προμηθευτές του ελλείψει χρήματος και πληρώνει μόνο μισθούς, συντάξεις και τόκους. Ολοι οι άλλοι- μιλάμε για πλήθος κλάδων της ελληνικής οικονομίας - περιμένουν στην ουρά ελπίζοντας ότι κάποτε ίσως και να πληρωθούν. Ο ιδιωτικός τομέας αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης, ξεκινώντας από τις κατασκευαστικές εταιρείες και καταλήγοντας ακόμη και στα μικρομάγαζα των λιανικών πωλήσεων. Η αντικατάσταση του χρήματος με άτοκα ομόλογα αντιστοιχεί με τις «πέτσινες», δηλαδή τις ακάλυπτες, επιταγές. Ουσιαστικά λοιπόν, προκειμένου να πληρωθούν οι ξένοι δανειστές μας που κατέχουν τα ελληνικά ομόλογα, το κράτος οδηγεί σε πτώχευση το σύνολο των Ελλήνων. Το αν αυτή η απόφαση είναι σωστή ή λάθος θα φανεί στην πορεία. Ενα όμως είναι το γεγονός: Οτι το κράτος δεν μπορεί να καλύψει τις υποχρεώσεις του, ότι έχει στην πραγματικότητα πτωχεύσει και ότι έχει αποφασίσει να «ρίξει» το σύνολο των ελλήνων πολιτών για να εξυπηρετήσει τους ξένους δανειστές.
Αν τα μέτρα που έχει λάβει η κυβέρνηση είχαν κάποια αποτελεσματικότητα ως σήμερα, θα μπορούσαμε να προσδοκούμε ότι οι διεθνείς αγορές θα ανοίξουν ξανά για να δανείσουν την Ελλάδα. Αυτό ούτε έχει συμβεί ούτε είναι πιθανό να συμβεί στο ορατό μέλλον. Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι ότι οι εγγυητικές επιστολές των ελληνικών τραπεζών δεν γίνονται δεκτές από τις διεθνείς τράπεζες, ότι οι έλληνες καταθέτες νιώθουν ανασφάλεια και προσπαθούν να περισώσουν τις αποταμιεύσεις τους και ότι οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη αφήνοντας στον δρόμο καθημερινά χιλιάδες ανέργους. Οι επιλογές της κυβέρνησης για τη διαχείριση της κρίσης πρέπει να αλλάξουν άμεσα και να συνοδευθούν από θαρραλέες αποφάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου