Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ...

 Το άκουσμα της είδησης για την ενέδρα θανάτου στο Σωκράτη Γκιόλια προκαλούσε  ένα πάγωμα στην σπονδυλική στήλη για τον αποτρόπαιο θάνατο του δημοσιογράφου. Το σοκ ακαριαίο για όλους. Ακόμη και οι αντίπαλοι του λύγισαν..

  Γρήγορα όμως ξύπνησαν άλλες μνήμες για τότε που σήκωναν τους ανθρώπους  από τα κρεβάτια για να τους εκτελέσουν...

Η σημερινή τραγωδία αλλάζει δραματικά τα δεδομένα. Κάποιοι θέλησαν να επαναφέρουν τον τρόμο μετά από χρόνια στην Ελληνική κοινωνία και τους δημοσιογράφους  με μεθόδους και πρακτικές  υποκοσμου.
Πολλά  και δύσκολα τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν τις επόμενες ημέρες..
Ποιο το ιδεολογικό κέρδος μιας τρομοκρατικής οργάνωσης να χτυπήσει έναν άοπλο μη προβεβλημένο δημοσιογράφο με περιορισμένη προσωπική ισχύ, που δεν ήταν και από τους πιο υψηλά αμοιβόμενους;
Πως η "οργάνωση" πλήρωσε  την ομάδα  των πληρωμένων δολοφόνων για να οργανώσουν μια τόσο επαγγελματική εκτέλεση;
Γιατί επέλεξαν το σπίτι του μεγιστοποιώντας  τους κινδύνους ενώ θα μπορούσαν να του κλείσουν το στόμα σε μια άλλη προσφορότερη ευκαιρία; Υπήρχε πίεση χρόνου;
Γιατί επέλεξαν να τον πυροβολήσουν τόσες φορές παρότι γνώριζαν ότι ήταν ήδη νεκρός; Ποια η χρησιμότητα της εξωφρενικής βαναυσότητας; Ηθελαν να στείλουν μήνυμα και σε άλλους;
Ποια παιγνίδια εξουσίας εξυπηρετούσε τώρα το αίμα ενός ανθρώπου;
 Πως κάποιοι έβλεπαν τρομοκράτες πίσω από την επίθεση από νωρίς το πρωί ενώ οι αστυνομικοί "έβλεπαν" ξεκαθάρισμα λογαριασμών;
Ολα αυτά είναι απλές  συμπτώσεις ή ο τραγικός καμβάς ενός χώρου που η σαπίλα και η ξεφτίλα  του ξεπέρασε κάθε προηγούμενο;
Μπορεί ναι μπορεί όχι.
Αλλά οι απαντήσεις πρέπει να δοθούν αν όχι σε μια κοινωνία που ζει μέσα  στην παρακμή, σίγουρα σε ένα δίχρονο παιδί και σε ένα  αγγελούδι που θα αντιμετωπίσει από την πρώτη στιγμή της ζωής του την απουσία του πατέρα...
Μια απουσία που θα τρυπά ως σφαίρα για πάντα την ψυχή των δύο αυτών παιδιών..