ΠΟΙΟΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ 1950;

Μπορεί η σκληρή κριτική που δέχεται η κυβέρνηση για τα μέτρα που έχει λάβει μέχρι σήμερα στην οικονομία βάσει του μνημονίου να έχει διχάσει τους πολίτες ωστόσο το χειρότερο σενάριο έρχεται.

Οι οικονομικά ισχυροί παράγοντες του τόπου, αλλά και ανερχόμενοι επιχειρηματίες ( που νοσταλγούν τα επιτεύγματα της κατοχής, βλέπε τις μαζικές εξαγορές ακινήτων στο κέντρο της Αθήνας )    διαβλέποντας  την ολοένα και μεγαλύτερη αδυναμία του πολιτικού συστήματος να πάρει αποφάσεις προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά να ματαιοπονεί μεταξύ εισπρακτικών μέτρων και πελατειακού κράτους απαιτούν προκλητικά την επιστροφή της χώρας  στην δεκαετία του 50.

Απαιτούν την μείωση στο ελάχιστο του σχεδίου κοινωνικής προστασίας. Ετσι κάθε εργασιακό δικαίωμα θα πρέπει να περάσει από το κρεβάτι του Προκρούστη ελέω ανταγωνιστικότητας αλλά και οικονομικής διάσωσης των επιχειρήσεων.
Στόχος είναι να περιορισθούν σε συμβολικό επίπεδο:  επίδομα ανεργίας, αποζημιώσεις,μισθολογικά  επιδόματα, περίθαλψη και στη συνέχεια μισθοί και συντάξεις.
Με σύμμαχο την κρίση και την ολοκληρωτική αδιαφορία των πολιτικών ηγεσιών να ενημερώσουν και να οργανώσουν την κοινωνία,  πιέζουν για την επιστροφή του μέσου μισθού στα 700 ευρώ. Μισθός των  1100 ευρώ θα θεωρείται υψηλός και  μισθός στελέχους..
Αδιαφορώντας εάν το κόστος ζωής είναι πλέον αρκετά υψηλότερο φαντασιώνονται εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις  όπου μεγάλο τμήμα του πληθυσμού θα στερείται καθημερινά τα βασικά όπως θέρμανση  φωτισμό και τελικά θα υποσιτίζεται...
Με μόνο γνώμονα το οικονομικό κέρδος θέλουν να μεταβάλουν αφενός το πολιτικό σύστημα σε μια ομάδα υπαλλήλων που θα νομοθετούν υπερ τους και αφετέρου τους εργαζόμενους σε εξαθλιωμένους κολίγους που θα παρακαλούν για μια ολοήμερη εργασία και ένα ξεροκόμματο χωρίς ασφάλειες, συντάξεις και άλλες πολυτέλειες.
Ονειρεύονται ότι η μετατροπή της Ελλάδας σε  χώρα του πρώην ανατολικού μπλόκ έχει ξεκινήσει και αναζητούν πλέον  για τον εαυτό τους  το ρόλο των Ρώσων πολυεκατομμυριούχων...