Δεν είναι μόνο οι τρεις εργαζόμενοι που δολοφονήθηκαν προχθές. Ούτε βέβαια το γεγονός ότι η αποτρόπαιη αυτή πράξη υπονομεύει την κοινωνική διαμαρτυρία ενός ολόκληρου λαού, που βγαίνει στους δρόμους. Είναι και το γεγονός ότι κάποιοι, εκτελούν εν ψυχρώ την ενημέρωση, αφού την ώρα που ο κόσμος βρίσκεται στους δρόμους, είναι τουλάχιστον ηθικά απαράδεκτο να πνίγεται η φωνή του λαού από τους δημοσιογράφους, επειδή έτσι προστάζουν κάποια κόμματα τα στελέχη τους.
Η απεργία των δημοσιογράφων θα μπορούσε να γίνει την προηγούμενη ή την επόμενη. Η ακόμη (είναι η πρόταση μας) να υπάρξει συνολική στρατηγική, που θα περιλαμβάνει και απεργία 48ωρη η οποία θα αφορά όμως τα φύλλα του Σαββατοκύριακου, ώστε και η απεργία να φανεί και να αναδειχθούν και τα ιδιαίτερα προβλήματα που έχουν οι δημοσιογράφοι σήμερα και η ενημέρωση ως κοινωνικό αγαθό.
Η επιλογή όμως να απεργήσουν την ίδια μέρα με την ΓΣΕΕ, πέρα από εύκολη λύση, δεν είναι τυχαία. Ούτε βέβαια είναι τυχαία η μαϊμού να μην βγαίνουν δελτία ειδήσεων αλλά να παίζει (με εξαίρεση την ΕΡΤ) το πρόγραμμα στα ιδιωτικά κανάλια και ραδιόφωνα και βέβαια οι διαφημίσεις. Φροντίζουν να μην χαλάσει, η συνταγή του καναπέ και της διαπλοκής.
Aλλωστε και με μια απεργία (σε καθημερινή) τι έχουν να χάσουν οι εφημερίδες σήμερα, χωρίς κυκλοφορίες και δίχως διαφήμιση. Οι εκδότες κερδίζουν απλώς από τα μεροκάματα, που κόβουν λόγω της απεργίας και το χαρτί που γλυτώνουν.
Αυτή την περίοδο στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ επικρατεί για την ώρα, μια δήθεν αριστερή πλειοψηφία, με πρόθυμο σύμμαχο διευθυντή εφημερίδων, που επίτηδες τον ψήφισαν για συγκυβέρνηση, και επιδίδονται στον ευτελισμό της Ενωσης ευνοώντας καταλήψεις ακόμη και στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ.
Και ο απολογισμός του έργου τους , που παρουσιάζεται στη γενική συνέλευση της Δευτέρας, έχει να κάνει:
- με τυφλές απεργίες, χωρίς στρατηγική και δίχως αποτέλεσμα, από τον Ιούνιο μέχρι σήμερα
- με συμβάσεις που δεν θα υπογραφούν, με 30% αυξήσεις που ζητούν, επειδή απλώς είναι άλλοθι για άλλες απεργίες
- με τους δημοσιράφους να μπαίνουν στην ουρά στο ΙΚΑ, αφού οι συνδικαλιστές τους,το ζήτησαν πρώτοι με το νόμο Πετραλιά, δηλαδή, πριν ακόμη φανεί στον ορίζοντα το ΔΝΤ
- με απολύσεις να πέφτουν σαν το χαλάζι και που δεν μαζεύονται ούτε ανακαλούνται.
- με περικοπές μισθών
- με ανατροπές στις συντάξεις
- με την κυβέρνηση να βάζει φόρο πολυτελείας στις διαφημίσεις, που γίνονται ακριβότερες, ώστε το επόμενο βήμα να είναι η κατάργηση του αγγελιόσημου ώστε να μπει λουκέτο στα δημοσιογραφικά ταμεία, αφου δεν καταβάλλονται ούτε εργοδοτικές εισφορές, ούτε υπάρχει συμμετοχή του Κράτους.
Και ο στόχος βέβαια είναι διπλός:
1. Φτηνή δουλειά με υπάκουους συντάκτες ή στην καλύτερη περίπτωση ΜΜΕ χωρίς συντάκτες
2. Ευτελισμός της ΕΣΗΕΑ, όπως και της ενημέρωσης
Η αλήθεια, δεν εξασφαλίζει σπόνσορες. Και η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ κάνει σήμερα μια χαρά την δουλειά της…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου