ΠΡΩΤΗ ΒΟΛΗ ΠΡΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Η αγωνία στο ζενίθ. Ανεβαίνουν, κατεβαίνουν μένουν στάσιμα, τι θα γίνει κανείς δε ξέρει και αν το ξέρει δεν το ομολογεί αλλά κάτι ψυχανεμίζεται.
Όπως κάθε φορά κάτι κυριαρχεί στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική μας δραστηριότητα.
Σεισμοί, πυρκαγιές, επιδημίες κλπ. Καλύπτονται με ιδιαίτερο πάθος και ένταση από όλους σχετικούς και άσχετους και σε λίγο πέφτουν στην αφάνεια.
Σειρά έχει η οικονομία και τα spreads (μαθαίνουμε και Αγγλική ορολογία).
Η αλήθεια είναι μία και το «μπαστούνι» στη γωνία.
- Τα Δημοσιονομικά μεγέθη είναι για φούντο.
- Ο πλούτος είναι μοιρασμένος αντίστροφα (οι λίγοι κατέχουν και νέμονται τα πολλά και οι πολλοί τα λίγα).
- Ο Δημόσιος τομέας είναι υπερβολικά μεγάλος και πολύ ακριβός για τα μέτρα μας.
- Δεν παράγουμε τίποτα ανταγωνιστικό και ξοδεύουμε πιο πολλά από όσα κερδίζουμε.
- Όσο δανειζόμαστε τόσο χωνόμαστε πιο βαθιά στην τρύπα των χρεών και των εξαρτήσεων.
- Ο δρόμος για την Ιθάκη του πρωτογενούς πλεονάσματος κάπου βρίσκεται, ας μην τον αφήνουμε στα αζήτητα, ώρα να τον χρησιμοποιήσουμε, ας μη ψάχνουμε να ανακαλύψουμε τον τροχό, φρόντισαν κάποιοι άλλοι πριν από εμάς.
- Η μετρολαγνεία κυβερνώντων και μη, οδηγεί στον πάτο την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να γίνει.
«Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι», ταιριάζει γάντι στους λαλίστατους ψυθιριστές - αναλυτές και διάφορους εκπροσώπους για τα μέτρα και τα αντίμετρα.
- Σε περιόδους πείνας, ο ένας τρώει τον άλλο και ισχύει το «ο σώζων ευατόν σωθήτω» γι’ αυτό και όλοι οι άλλοι κοιτούν μόνο το δικό τους πάπλωμα (είμαστε μόνοι), πάει η εποχή του ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο.
- Η θεραπευτική μέθοδος που διαλέξαμε ή μας σπρώχνουν να αποδεχτούμε και να εφαρμόσουμε, οδηγεί σε υποσιτισμό και θάνατο.
Η οικονομία είναι «κλίμα» ρε βλάκα. Μερικοί μπερδεύουν το «κλίμα» με το «κλήμα» και μεθούν με το δευτερογενές προϊόν του.
- Αγελάδα που την αρμέγεις χωρίς να την ταΐζεις θα σταματήσει να βγάζει γάλα. Το μόνο που θα μείνει στο τέλος είναι να τη σφάξεις και να φας την αγελάδα (το κακό είναι ότι οι Κινέζοι είναι πολύ μακριά).
(Καλή η προσπάθεια φορολογικής μεταρρύθμισης, αλλά έτσι όπως γίνεται ευνοεί τη διαφθορά και τη συναλλαγή και κάποιοι θα βγουν κερδισμένοι. Ο νοών νοείται).
- Ελεγκτικοί μηχανισμοί (φόροι, αυθαίρετα, περιβάλλον, υγεία κλπ.) «ατάκτως ερριμένοι» θυμίζουν την περίοδο της χούντας που ίσχυε «ο παρακολουθών τους παρακολουθούντες» κάθε πολίτης και ένας οικονομικός χαφιές.
- Η αλλαγή των ποσοστών στα διάφορα νομοσχέδια, φορολογικά, ασφαλιστικά, αναπτυξιακά ανακατεύει τον τραχανά με την ίδια φορά και καταλήγεις στο ίδιο αποτέλεσμα. Άνοστος, δύσπεπτος τραχανάς. (Ο θείος Μαρξ έλεγε ότι οι ποσοτικές αλλαγές ενσωματώνονται στο σύστημα και χάνονται οι ποιοτικές αλλαγές, δημιουργούν νέες συνθήκες νέα δεδομένα. Καινοτομία που είσαι;)
- Πρόεδρε πρόσεξε (Πρόεδρε του ΠΑ.ΣΟ.Κ., υπάρχουν χιλιάδες πρόεδροι και θα μπερδευτούμε) στο στρατό μας λέγανε «για ότι γίνει και ότι δεν γίνει φταίει ο ηγήτορας» στο τέλος από το όλοι μαζί, αν τα πράγματα πάνε στραβά θα μείνεις μόνος σου. Μαζεύτηκαν γύρω σου πολλοί που προσπαθούν να μάθουν «μπαρμπέρηδες» στου κασίδι το κεφάλι.

Υ.Γ.

Γελάω με κάτι μεγαλοδημοσιογράφους που αν διαβάσουν παλιότερα κείμενα τους για το «δέον γενέσθαι», θα έψαχναν μπαλκόνι για να αυτοκτονήσουν. Αλλά το φιλότιμο χάθηκε μαζί με το ευρώ.



Ρόδος 07-04-2010

Παρασκευάς Γιάννης